– door Natasja van Dijk
Op 17 maart was er in Huiskamer Bargeres een voorlichting over de veranderingen die ons te wachten staan over onze zorg en ondersteuning. Er waren zo’n 12 belangstellenden op af gekomen.
Afien Valkenborg is adviseur voor het College van Burgemeester en Wethouders in Emmen en zij kwam tekst en uitleg geven over de WMO, de Participatiewet en de Jeugdwet. Deze worden ook wel de ‘3 decentralisaties in het sociale domein’ genoemd.
Veel van onze zorg en ondersteuning kwam voorheen uit de ABWZ maar die is er nu niet meer.
Deze is nu gesplitst in 3 verschillende onderdelen:
– de ziektekostenverzekering neemt een deel voor zijn rekening, zoals de wijkverpleegkundige.
– de landelijke overheid is verantwoordelijk voor de langdurige zorg (WLZ) zoals opname in een psychiatrische kliniek.
– Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) gaat over bijvoorbeeld woonbegeleiding en die wordt nu door de gemeente uitgevoerd.
De WMO, voor wie is die bedoeld?
In de wettekst hierover staat de volgende zin:
‘voor volwassenen met chronisch invaliderende of somatische, verstandelijke, zintuiglijke of psychiatrische aandoeningen die daardoor beperkt zijn’ en het gaat om ‘niet-lichamelijke zorg’.
Woonbegeleiding zal de meest duidelijke en meest voorkomende vorm van ondersteuning zijn die hieronder valt.
Denk dan bijvoorbeeld aan:
– ouderen die matig of al ernstig dementeren,
– jeugdigen vanaf 18 jaar die thuis wonen of al zelfstandig
– of aan mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychiatrische beperking.
De indicatiestelling –bepalen of u recht hebt op WMO-ondersteuning- werd voorheen gedaan door het CIZ. Nu doen de instellingen die de zorg verlenen dit zelf en daarna wordt dit getoetst door de gemeente.
De eigen bijdrage –die voor veel mensen vast en zeker wat verhoogd is- blijft geïnd worden door het CAK.
Ook jeugdzorg valt nu onder de gemeente. Het is de bedoeling dat er niet meer een overvloed aan hulpverleners bij gezinnen over de vloer komen. Voorheen was dit wel het geval omdat dit financieel aantrekkelijk was voor de instanties die deze ondersteuning boden. Nu moeten er maximaal 3, maar liever 2 of slechts 1 hulpverleners komen die ook beter met elkaar gaan samenwerken: een gezin moet één aanspreekpunt krijgen.
De Participatiewet is de derde grote verandering die van de landelijke overheid naar de gemeente wordt overgeheveld. Deze gaat vooral over werkloosheid en uitkeringen.
De zorg wordt niet alleen duurder door het groeiend aantal ouderen dat hulp en ondersteuning nodig heeft, ook onder jeugdigen is de hulpvraag de laatste 10 jaar met 10% gestegen. Dan krijgen gemeentes ook nog eens minder budget van de landelijke overheid, huishoudhulp krijgt 40% minder geld, bijvoorbeeld.
De gemeente Emmen heeft nu met 60 instellingen contracten afgesloten op allerlei gebieden van hulpvragen, ondersteuning en zorg.
Voor het organiseren van al deze veranderingen heeft de gemeente Emmen 6 gebiedsteams (voorheen wijkteams) ingesteld waarbinnen de organisaties nauw met elkaar moeten gaan samenwerken. Gebiedsteam Emmen-zuid is waar Bargeres onder valt.
Voor meer informatie kunt u terecht bij:
Infopunt Bargeres –in het Brinkenhoes
Sedna of MEE
Icare, Promens Care, de Trans of de organisatie die u nu ondersteuning biedt. |